Czym jest łupież pstry?

Łupież pstry jest powszechną chorobą, którą po raz pierwszy opisał Robin w 1853 roku. Uważa się, że dotyka nawet 10% populacji. Występuje częściej w krajach o gorącym klimacie i dużej wilgotności. Na średnich szerokościach geograficznych większość przypadków choroby występuje latem.

Definicja

Szczyt zachorowań występuje w wieku 20 lat. U dzieci, zwłaszcza w wieku poniżej 7 lat i osób starszych choroba występuje rzadko. Choroba ma przewlekły przebieg i charakteryzuje się częstymi nawrotami. Jego zaraźliwość jest znikoma. Czynnik wywołujący chorobę – grzyb drożdżopodobny Pityrosporum orbiculare lub Malassezia furfur żyje w łuskach warstwy rogowej naskórka. Zakażenie następuje poprzez bliski kontakt z pacjentem, noszenie cudzego ubrania. Zwiększone pocenie się, zmiany w składzie potu, łoju, łojotoku, zaburzenia równowagi hormonalnej (ciąża, cukrzyca, zespół Cushinga), ciężkie choroby somatyczne (gruźlica, choroby onkologiczne) oraz nieracjonalny tryb higieny predysponują do rozwoju wielobarwnych porostów. Okres inkubacji wynosi od 2 do 8 tygodni. Nazwa pochodzi od różnych odcieni wysypki (od bladego różu do brązu lub koloru „kawy z mlekiem”). Grzyb zlokalizowany jest w warstwie rogowej naskórka oraz w mieszkach włosowych. Często choroba ta rozwija się na tle gruźlicy płuc, limfogranulomatozy, ponieważ chorobom tym często towarzyszy zwiększona potliwość.

Objawy

W początkowym okresie choroby grzyb znajduje się wśród mieszków włosowych, tworzy kolonie w postaci żółtawobrązowych kropek, stopniowo powiększając się i zamieniając w małe okrągłe plamki różu, potem żółtawo-róż, później brązowe. Wysypki są podatne na zrastanie się, czasami tworząc rozległe zmiany. Najczęściej dotyczy to klatki piersiowej, pleców, dołu pachowego, a następnie ramion, szyi, bocznych powierzchni ciała, brzucha. Na jasnej skórze widoczne są ciemne plamy, a na opalonej jasne plamy (grzyb zapobiega wytwarzaniu melaniny, pigmentu odpowiedzialnego za opalanie, dzięki czemu skóra pozostaje jasna w miejscach gromadzenia się grzyba).

Zapobieganie

W sezonie ciepłym można przetrzeć skórę alkoholem salicylowym, zakwaszoną wodą. Należy unikać pocenia się, a odzież powinna podlegać dezynfekcji. Ponieważ objawy niektórych rodzajów łupieżu są podobne do objawów innych chorób, skonsultuj się z dermatologiem, aby w procesie samoleczenia nie rozpocząć prawdziwej choroby, lub jeszcze bardziej sobie zaszkodzić. Niektóre można wyleczyć specjalnymi maściami przeciwwirusowymi lub przeciwgrzybiczymi, inne wymagają kuracji przywracającej odporność, a jeszcze inne same znikają.

Dlatego, jeśli masz porosty, postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza dermatologa i nie próbuj się leczyć. Niekiedy po ekspozycji na promienie ultrafioletowe (zwykle po oparzeniach słonecznych) kolonie grzybów obumierają i złuszczają się, pozostawiając białe plamy. Aby zdiagnozować charakter choroby używany jest:

• test jodowy Balzera;
• badanie mikroskopowe (wykrywanie elementów grzybowych w łusce);
• badanie pod świetlówką Wooda, a także przeprowadza diagnostykę różnicową z innymi chorobami skóry.

Dowiedz się więcej na stronie klinikamurano.com.